Εδώ που ήρθατε αντιπαθούμε, μισούμε, δεν μας αρέσει οτιδήποτε μη παναθηναϊκό. Οτιδήποτε ολυμπιακό. Οτιδήποτε δεν πάει με το πράσινο. Προσπαθούμε να το εξηγούμε με κουβέντες απλές για να συμμετάσχουν στην κουβέντα και άτομα μη πράσινου χρώματος που ενδεχομένως χρειάζονται μια βοήθεια. Τα υπόλοιπα παρακάτω.
Η νέα εποχή του Ολυμπιακού. Έφυγε το Κοκαλιστάν, ήρθε ο χρυσός αιώνας του Μαρινάκη. Δύο πρόεδροι σε έναν. Τουλάχιστον έτσι φάνηκε στην αρχή. Από την μια ένας σκληρός προστάτης της Ολυμπιακής ιδέας, μια πρόταση που από μόνη της φαντάζει αστεία, από την άλλη ένας υπέρμαχος του ελληνικού ποδοσφαίρου, ταγμένος στην προστασία του από κάθε λογής διαιτητική απειλή, κάθε λογής κίνηση που θα τολμούσε να βρωμίσει την Superleague.
Και μετά ήρθε ο αποκλεισμός από την Μακάμπι και κατάλαβες ποιος είναι. Κοτζάμ μαντράχαλος να κοπανιέται σαν κακομαθημένο μαθητούδι του δημοτικού και να απειλεί παίκτη και προπονητή ότι δεν θα γυρίσουν με το αεροπλάνο της αποστολής. Κάφρος στο κορμί σοβαρού. Αλλά τελικά, μήπως αυτοί δεν είστε;
Και αναρωτιέστε μετά γιατί σας μισεί όποιος δεν είναι οπαδός σας; Γιατί από την κορυφή ως τα νύχια σας, είστε αυτοί που αντιπροσωπεύουν όλα τα στραβά του νεοέλληνα. Επί χρόνια τόσο κακομαθημένοι, που το οποιοιδήποτε στραβό έρθει στην πόρτα σας, σημαίνει αυτομάτως ότι κάποιος φταίει εκτός από εσάς και άρα κάποιος πρέπει να τιμωρηθεί. Πάντα εκτός από εσάς.
Για τα χάλια σας λοιπόν, έχετε τον ιδανικό πρόεδρο. Έναν κύριο που ουδέποτε θα στρέψει τα πυρά προς τα μέσα, που στο μιλητό θα είναι δίκαιος αλλά στην πράξη θα επιβεβαιώνει το χρυσό ρητό που κάποτε αποτύπωσε το τσιράκι σας ο Μητρόπουλος: Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζουν και όλοι οι άλλοι να πάνε να. Απλά σε αυτήν την μοντέρνα έκδοση προέδρου σας, σε αυτήν την νέα εποχή της απεχθέστατης σε όλα τα επίπεδα και αθλήματα ομάδα σας, φτάνει να κερδίζει ΜΟΝΟ ο Ολυμπιακός. Τότε όλα είναι ιδανικά και δίκαια.
Το πρωτάθλημα δεν είχε καλά καλά ξεκινήσει και ο πρόεδρος Βαγγέλης μιλούσε για εθνική προδοσία, για το πέναλτι στο Βικελίδης. Με άλλα λόγια, είναι ένας τυπικός Ολυμπιακός. Με σοβαρά κενά και στον τομέα της ελληνικής ιστορίας. Αλλά κανείς δεν έτρεξε να πει το πασιφανές. Πρόεδρε, σε μια χώρα που έχει ζήσει στο πετσί της τι σημαίνει προδοσία από μέσα και από έξω, και έχει χάσει γιούς και κόρες για τούτο, είναι τουλάχιστον άμυαλο να αναφέρεσαι σε αυτό όταν μιλάς για το ποδόσφαιρο. Αλλά τι καθόμαστε και λέμε. Αυτά είναι που τους κάνουν Ολυμπιακούς και εμάς όχι.
Ας κάνουμε τον σταυρό μας. Και πάμε για το ντέρμπι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να γράψεις το όνομα σου, εκεί που λέει επιλογή προφίλ, πάτα: Όνομα/Διεύθυνση URL και εκεί που λέει όνομα πληκτρολόγησε το όνομα σου ή το επιθημυτό σου όνομα προφίλ.